İYİ OLMAYACAĞIM!

17. yüzyıl ortasında İspanya tekelindeki Atlantik ticaretine girmek isteyen İngiltere, korsanları gizlice destekler, İspanya’yla olan resmi yazışmalarında ise bu desteği yalanlar (≥≥).

Korsanların – ve tabii ki dönemin tüccarları, devlet görevlileri ve donanmalarının da ‘korsandan çok korsanca’ bir tavırla – sivillere uyguladığı sistematik işkence ve şiddet tarihin sayfalarındaki yerini alır. Paramiliter güçler, korsanlar, devletin özel teşebbüs kaynaklı savaş güçleri (privateers), paralı askerler; düzenli orduların kurulması ve devletin şiddet tekeli üzerindeki hak iddiasıyla, resmi tarihin geriye dönük ve kendini haklı çıkarma odaklı tarihyazımında, ana akım medyanın akan kandan beslenen manşetlerinde ve politikacıların Janus yüzlü açıklamalarında devlet dışı aktörler gibi gösterilmeye çalışılmıştır. Tarihsel örnekler ise bunun tam tersini işaret etmektedir. Şiddet, devlet tarafından kurumsallaştırılmış, sistematikleştirilmiş ve en önemlisi her zaman devlet tarafıdan desteklenmiş ve kutsanmıştır. Önce karşı-devrimci güçleri yaratarak, sonra onları hedef göstererek ve ortadan kaldırarak. Devlet, motoru kanla ve korkuyla beslenen bir yıkım makinesidir. Ve ana motoru, kan-ter-göz yaşıyla, rıza-çaresizlik-feragatla ve nefret-kin-şiddetle beslenen kapitalist dünya-ekonomisinin içinde ona bağlı hareket eden bir makinedir.

Suruç/Pirsus’ta insanları katledenler; yası gaza boğan, bombayı borsadan takip eden, acıya gülen, cenazelere nefret kusan, hafızayı gözaltına alan, silah üretip satan ve “şiddet, şiddet, şiddet’ çağrıları yapan bu makineler ve onun parçalarıdır. En sonunda kaybedecek olan bu makinelerdir.

”

II

Alüminyum ve çimentodan nasıl bir sfenkstir ki kafataslarını açıp parçalamış beyinleri ve imgeleri yiyip bitirmiş?

Molok! Yalnızlık! Pislik! Çirkinlik! Külkovaları ve elde edilemez dolarlar! Merdiven diplerinde çocuk çığlıkları! ordularda hıçkırarak ağlayan oğlançocukları! Parklarda gözüyaşlı ihtiyar adamlar!

Molok! Molok! Kabus Molok! sevgisiz Molok! Zihinsel Molok! Molok ezici yargıcı insanların!

Molok akıl almaz zindan! Molok kurukafa bayrağı çekilmiş ruhsuz hapishane ve elemlerin kurultayı! Yapıları yargı olan Molok! Savaşın sayısız taştan abidesi Molok! sersemlemiş hükümetler Molok!

zihni salt bir makine olan Molok! damarlarında kan yerine para dolaşan Molok! parmakları on ordu olan Molok! göğsü kendi cinsinin etini tüketen bir dinamo olan Molok! kenarlarından dumanlar tüten bir gömüt olan Molok!

Molok gözleri binlerce kör pencere! uzun sokaklarında ebedi Yahovalar gibi gökdelenler dikilen Molok! sis içindeki fabrikalarında düş kurup cavlağı çeken Molok! devasa bacaları ve antenleriyle kentleri taçlandıran Molok!

Sevdası sonsuz petrol ve taş olan Molok! ruhu elektrik akımı ve bankalar olan Molok! yoksunluğu dehanın sureti olan Molok! yazgısı cinsiyetsiz bir hidrojen bulutu olan Molok! Molok adı us olan!

Molok içinde yapayalnız oturduğum! Kendinde melekleri düşlediğim Molok! Molok Delirdiğim! Sikemiciyim Molok’ta! Aşksız ve erkeksizim Molok’ta!

Molok ruhuma çok önceleri giren! Molok içinde gövdesiz bir bilincim ben! Molok beni doğal esrikliğimden korkutan! Kendimden geçtiğim Molok! Uyandığım Molok! Gökyüzünden boşalan ışık!

Molok! Molok! Robot apartmanlar! görünmez banliyöler! hazine çatıkları! kör sermayeler! şeytansı endüstriler! hayaletimsi uluslar! mağlup edilemez tımarhaneler! granit yaraklar! canavarca bombalar!

Onlar Cennete kaldırırken Molok’u parçaladılar sırtlarını! Kaldırım taşları, ağaçlar, radyolar, daha bir dünya şey! zaten varolan ve hep içinde olduğumuz şehri Cennete kaldıranlar!”

Allen Ginsberg’in Uluma adlı şiirinden alıntılanmıştır.

(Çeviri: Şenol Erdoğan, Altıkırkbeş Yayınevi).

#iyiolmayacağım

Siz de olmayın!

22.07.2015